Vaarseizoen voorbij

Met enige weemoed hebben we de 'Chip' overgevaren van Herkingen naar haar winterstalling in Brouwershaven. De zeilen liggen al sinds een week opgeslagen aan het Kastanjedal, dus de term 'zeilboot' dekte vandaag niet de lading. Wel een beetje zielig gezicht, zo'n boot met kale mast. De motor was vorige week al verwend met een winterbeurt, en was helemaal in z'n sas met de lekkere verse olie en een nieuw oliefilter. De reis naar Brouwershaven over een uitgestorven Grevelingen duurde exact anderhalf uur, en was een waardig afscheid van het seizoen onder een heerlijk zonnetje en een zacht briesje. De dikke muts en skihandschoenen, die waren meegenomen toen 's morgens de auto dik onder het ijs bleek te zitten, bleken gelukkig overbodig. De nieuwe vlag en vlaggestok (verjaardagscadeautje) zijn met deze reis ingewijd, en zullen hopelijk nog menig reisje dienst doen. In Brouwershaven de watertank en boiler afgetapt, de motor ontdaan van thermostaat en voorzien van antivries, de elektriciteitskabels aan de mastvoet losgemaakt en buiskap verwijderd. Dus helemaal klaar voor de professionals van 'van Ast' om de mast te verwijderen, de boot uit het water te hijsen en op de gereserveerde plaats in de loods van de winterstalling te zetten. Kan de 'Chip' bijkomen van een redelijk intensief vaarseizoen.

Vandaag (donderdag 24 september) was gereserveerd om een dagje te varen op de Grevelingen met Bep, Betty en Leen. Wij vertrokken met Bep vanuit Maassluis naar Herkingen, waar de 'Chip' geduldig in z'n box lag te wachten. Het begin van de dag dreigde nog even mis te lopen doordat Leen en Betty de Herkingen Marina  onveilig maakten, maar gelukkig werd hun auto op het parkeerterrein bij de buren gespot en konden we ze op tijd naar de WSV loodsen. Het seizoen is intussen al vergevorderd, maar het was een uitgelezen dag, volop zon en een lekker temperatuurtje.

Na een kop koffie om van de inspannende reis door de Zuid-Hollandse rimboe naar Herkingen bij te komen, trokken we de stoute schoenen aan. De vaste matroos (waar blijft toch dat matrozenpakje) verloste de 'Chip' van z'n landvasten, we verlieten de haven en kozen het ruime sop. Bij een aangenaam windje B3  (helaas recht op de kop) besloten we democratisch niet te gaan laveren en zijn we dus met het ijzeren zeil naar het eiland Stampersplaat (ook bekend als 'paardeneiland') gevaren. Daar laadde Leen al z'n natuurboeken uit, en begon vol goede moed ons wegwijs te maken in de wereld van bloempjes, paddestoelen, vlinders, vogels en al het andere wat onder de noemer natuur valt. Voor de gelegenheid had ie dan ook z'n Staatsbosbeheer T-shirt aangetrokken, zoals een ware gids betaamt.

Tussendoor hebben we de braamstruiken enkele kilo's lichter gemaakt. Leen is vanaf nu voor het leven getekend door de ernstige verwondigen aan z'n armen door de gemene stekels op die rotstruiken. Dit was erger dan de Surinaamse jungle, zo verzuchtte deze aldaar geharde militair. Waarschijnlijk aangelokt door de bramenberg kwam een kudde paarden in angstaanjagend snel tempo op ons af galopperen.  Betty stond al klaar voor een snoekduik in het water maar op het laatste moment bedachten de paarden zich en gingen toch maar liever grazen in het gras in plaats van een paar argeloze bezoekers te grazen nemen. Onderweg beleefden we nog vele mooie kleine natuurmomentjes met vlinders, paddestoelen en wantsen. Bep heeft voor jaren film- en fotomateriaal om te bewerken of een aantal natuurboeken mee te vullen. Na die vermoeiende wandeling kwamen we bij onder het genot van een drankje en een hapje en haalden de dames weer hun jeugdherinneringen op, die ieder jaar doller lijken te worden. En de kleinkinderen, al op de wereld of nog onderweg zijn uiteraard ook een dankbaar gespreksonderwerp, waarvoor de rechtgeaarde oma's natuurlijk hun mapjes met de mooiste plaatjes van ons prachtige nageslacht altijd onder handbereik hebben.

Zo rond vijf uur werd de terugtocht, nu voor de wind op de genua, ondernomen. De hele dag in de buitenlucht werd Leen teveel, hij gaf er de voorkeur aan in de kajuit zelf onder zeil te gaan. Morpheus was kennelijk dichtbij, want door het rustgevende zachte geklots was Leen zo vertrokken. Hij beleefde waarschijnlijk een zware tocht in z'n dromen, zelfs de hekgolven van een haastig passerende visserman konden hem niet wekken. Verder hadden we de Grevelingen voor ons alleen, onbegrijpelijk dat van al die duizenden boten die in hun box liggen te smachten, er zo weinig op het water zijn te vinden. Onder een prachtige zonsondergang liepen we Herkingen aan. Na het versterken van de inwendige mens met een door Irene in recordtijd bereid maal, en een ruimhartige donatie aan de glasbak keerden allen moe maar voldoen terug naar huis.

Dinsdag 8-9 was een dag om in te lijsten, het lijkt wel of alle pensionados vandaag op het water zijn. De temperatuur is ruim 24 graden, vergezeld van een aangenaam windje.
We zijn via eiland Archipel (alle aanlegplaatsen vol !) naar de Ossehoek gevaren. Er wordt volop ge-BBQ-d.  's Avonds om half tien was de temperatuur nog zomers, we hebben bij het romantische licht van een Chinese lantaarn in de kuip een Yahtzee-tje gegooid.




Woensdag 9-9 : het mooie weer is op, bewolkte hemel en het waait een dikke B5. Met gereefd zeil zijn we in recordtijd ( 2 uur) teruggezeild naar Herkingen. Hoogst gemeten snelheid 6,7 knopen, ruim boven de rompsnelheid ! De Grevelingen kent vele gezichten, bijna allemaal even mooi.

Vandaag (10-9) was de windverwachting B6, dus hebben we de boot na een relaxed ontbijt en het lezen van de krant schoongemaakt en uitgeruimd, het seizoen begint z'n einde te naderen. Maar als het weer het toelaat, gaan we nog lekker een dagje zeilen. De laatste dag om de winterstalling op te zoeken is pas 20 november !

Vandaag een kleine modificatie aangebracht in het wierfilter (zie foto)

In het verleden was altijd gereedschap nodig om het wierfilter te openen, en omdat gemak nog steeds de mens dient kan dit nu met een simpele draai van een vleugelmoer.

Het onluchten en op simpele wijze doorspoelen van het koelsysteem met zoet water of het vullen met antivries kan nu met een standaard Gardena aansluiting met mini kogelkraan. Zo langzamerhand wordt de Chip een boot vol snufjes !

We gaan dinsdag 8 september nog een paar dagen genieten van misschien de laatste lekkere zeildagen dit seizoen.

De laatste augustusdag van 2009 is weer een prachtige dag op de Grevelingen. We zijn de hele Grevelingen rondgezeild. Even de lunch genoten op het enige eiland waar we nog nooit hadden aangelegd : Ossehoek. Werkelijk prachtig en rond deze tijd in het seizoen heerlijk rustig. Met onze diepgang kunnen we net niet het eiland rond, we hebben het wel geprobeerd maar bij 130 cm lopen we vast. De dieptemeter blijkt op de centimeter nauwkeurig ! We kunnen door het heldere water ieder schelpje op de bodem zien. Voor we vertrekken nemen we nog even een frisse duik !


Op de terugweg ontwaren we bij boei RB5 een catamaran met de mast overboord en de twee bemanningsleden in het water. We varen een stormrondje, maar kunnen niet dichtbij komen ivm de ondiepte. Het zijn Duitsers, maar we kunnen ze door de afstand niet goed verstaan en we begrijpen ook niet goed wat ze willen. We roepen per marifoon de vuurtoren van Ouddorp op en melden de situatie. Even later zien we een motorboot die voorzichtig de ondiepte opvaart en hulp biedt. 's Avonds pakken we de meeste spullen voor een langdurig verblijf aan boord in, en gaan naar huis in verband met de herfstachtige vooruitzichten voor de komende dagen. De rest van dit seizoen zullen het wel losse zeildagen worden !

Zondag 23-8 gezeild met Nico en Nel. 's Morgens nog een beschaafd windje, maar 's middags waaide het zo nu en dan lekker door. Onderweg kwamen we Martijn en Liesbeth tegen, die voor het eerst de Chip onder zeil op de foto namen ! Na een gezamenlijke lunch voor anker scheidden de wegen zich weer.

Maandag hebben we samen nog een heerlijk zeildagje gehad, met de Bolle Jan naar Stampersplaat gezeild en daar bramen geplukt

Afgelopen woensdag en donderdag Lucie en Jan als gasten aan boord. Woensdag was een prachtige dag zonder wind, dus lekker dobberen. picknicken, zwemmen en bruin branden.

's Avonds met z'n allen een aanslag gepleegd op de tongvoorraad van de 'Vrienden van Bru' (een aanradertje).

Donderdag wel wind, later veel wind maar ook een weeralarm van de KNMI. Dus weer niet gezeild maar de dag toch aangenaam doorgebracht. Bijgaand een paar sfeerimpressies.

Vandaag (dinsdag 18/8) vertrekken we voor een paar dagen naar de boot, we gaan woensdag en donderdag met Lucie en Jan varen op de Grevelingen.
Eenmaal op het water, is het een fantastische dobberdag ! We zwemmen regelmatig en genieten volop. Hierbij een sfeerplaatje bij zonsondergang

eerste blog

Vandaag starten we een blog voor onze langere of kortere reizen met onze zeilboot 'Chip'.
Weliswaar een beetje laat, onze langere reizen zitten er op voor dit seizoen.
In de winterstop de nodige aanpassingen gemaakt, het heftigste was wel het inbouwen van een vuilwatertank (zie artkeltje dat is geplaatst in het  'Compromis Kompas' : http://www.compromisclub.nl/ctips/20090430c777vuilwatertank.pdf . En niet te vergeten een nieuwe set zeilen.

Toen het weer enigszins op vakantieweer begon te lijken, vertrokken we half mei richting Wadden, over zee vanaf Stellendam naar IJmuiden. Daarna via Noordzeekanaal, Amsterdam, Volendam, Enkhuizen, Makkum, Oudeschild (Texel), Harlingen, Vlieland, Stavoren, Enkhuizen, Volendam, Amsterdam, IJmuiden, Scheveningen, Stellendam, en vandaar naar thuishaven Herkingen. Meer dan ooit gezeild met onze splinternieuwe zeilen. Eindelijk varen we weer eens iemand onder zeil voorbij.

Toen een korte rustpauze en de nodige verjaardagen begin juli (en een onverwacht bezoek van Mariska !), en vervolgens richting het warme zuiden. We willen proberen Frankrijk of Engeland te bereiken.
Via Veerse Meer, Middelburg (met het onvermijdelijke diner in het clubhuis van WSV Arne), Vlissingen arriveren we in de min of meer vaste pleisterplaats Blankenberge, het Belgische Volendam. Lies en Martijn kwamen daar met de 'C'est Ça' ook een nachtje langs. Van Blankenberge een stevige zeiltocht tegen de wind kruisend naar Nieuwpoort, onze springplank naar Frankrijk en Engeland. Helaas waren de weersvoorspellingen zeer twijfelachtig, waardoor we besloten met een prachtige en krachtige zuidelijke wind weer noordwaarts te varen. Via Vlissingen een prachtige tocht door het Oostgat (je vaart vlak onder het strand) naar de Roompot. Vandaar naar Wemeldinge, Veerse Meer, Kamperland weer terug naar Herkingen.

We zijn nu standby om bij een dreiging van mooi weer snel naar de boot te rijden en nog van de nazomer op de Grevelingen te genieten ! Hans en Anneke waren gezellig onze eerste meevaarders.