donderdag 23 oktober 2014

Chip naar de winterstalling


Donderdag 23 oktober. Vandaag echt het laatste vaartochtje dit seizoen met de 'Chip'. Vanuit WSV Herkingen varend over de Grevelingen naar de winterstalling van de gebroeders van Ast in Brouwershaven. De motor heeft z'n winterbeurt al gedeeltelijk gehad, maar voordat de boot op de kant gaat zijn er nog een paar zaken te doen : thermostaat uit de motor, antivries erin - drinkwatertank leegpompen - toilet van antivries voorzien - marifoonantennekabel en elektrische verbindingen onder de mast loskoppelen - alle afsluiters half open, het zonnepaneel en de accu's loskoppelen.
Van de winter weer een kluslijst afwerken, en dan op naar volgend seizoen, dat kan niet snel genoeg komen !
















geheugensteuntje voor volgend voorjaar ....

maandag 1 september 2014

Gouda - Willemstad - Herkingen


Zaterdag 30-9. We vertrekken klokslag 08:00 vanuit Alphen. De havenmeester is vroeg opgestaan om de brug die toegang geeft tot de jachthaven, voor ons te openen. We willen de ochtendopening van de spoorbrug in Gouda om 10:27 halen. In de Staandemastroute zitten een aantal bottlenecks qua openingstijden. De spoorbrug in Gouda met z'n zeer beperkte openingstijden is een van de beruchtste.
Het weer zit niet mee vandaag, harde wind en de ene stortbui volgt de andere. De lucht is onheilspellend zwart. Uitgedost in een waterdicht zeilpak met zeillaarzen word je niet nat, maar ondanks een goede uitrusting zijn zulke omstandigheden geen lolletje. Temeer niet daar er een lange tocht in het verschiet ligt : we willen proberen vandaag Willemstad te bereiken. Daar zullen we afscheid nemen van Nel , die graag in het weekend weer thuis wil zijn om zich voor te bereiden op de komende werkweek. Zoon Martijn zal haar per auto oppikken en thuisbrengen. Gelukkig draaien alle bruggen in Alphen en daarna in de Gouwe heel vlot, we komen met een kwartier marge aan bij de spoorbrug in Gouda.

De schipper geeft aan niet een lange dag in deze omstandigheden te willen varen, we passen het vaarplan in overleg aan. Na de punctuele passage van de spoorbrug gaan we bakboord uit en varen naar de jachthaven van de Watersportvereniging Gouda, waar we gastvrij worden ontvangen. Nel heeft Martijn per telefoon al geïnformeerd over de gewijzigde plannen, en niet veel later zitten we met z'n viertjes aan de afscheidsborrel.
We nemen afscheid na een gezellige week waarin we samen veel hebben beleefd en gezien, onder zeer wisselende omstandigheden. We kijken er met plezier op terug. Nog even en Nel is een volleerd zeeman, aanleggen, landvasten, stootwillen en de mastworp hebben voor haar geen geheimen meer.
's Middags klaart het weer zowaar een beetje op, en net als je je daar over verheugt kondigt zich de volgende donderbui aan.

We worden gebeld door Elly en Cees, die als trouwe volgers in de blog hebben gelezen dat Willemstad ons vaardoel zou zijn voor vandaag. Zij zijn vanuit Bergen op Zoom onderweg naar huis, en zijn even Willemstad binnengevallen. Ze staan de kade, en vragen waar we liggen. Helaas moeten we ze teleurstellen en melden dat we in Gouda liggen. Volgende keer beter !

In plaats van een afscheidsdiner in Willemstad gaan er nu een paar pizza's in de oven. Er blijken meer schepsels aan boord te zijn die trek hebben, we zien tientallen steekmuggen in de kajuit rondzwermen. Ondanks een verwoede muggenjacht is het onbegonnen werk ze allemaal uit te roeien.


Zondag 1-10. We worden vol muggensteken wakker, de muggen hebben er een feestje van gemaakt vannacht. Om 8:30 vertrekken we uit de jachthaven, het reisdoel van vandaag is nu echt Willemstad. De eerste barrière op weg daarnaartoe is de Julianasluis, die toegang geeft tot de Hollandse IJssel, een prachtig stukje Hollands vaarwater. Helaas draait de sluis op zondag niet eerder dan 9:00.  De volgende barrière is de stormvloedkering in Krimpen. Volgens de almanak draait die op zondag zonder beperkingen, maar de brugwachter laat ons een uur wachten. De stroom gaat nu al flink tegenlopen, bijna twee knopen. We trekken de genua uit, met de stormachtige wind uit het Westen kunnen we iets meer snelheid maken. Helaas komen we net te laat bij de spoorbrug in Dordrecht, we zien de brug open- maar direct weer dichtgaan, en dus ook hier weer een uur wachten.
Via de Oude Maas slaan we af naar de Dordtse Kil, dit is het drukste binnenvaartpunt in heel Europa, gemeten naar tonnage dat daar jaarlijks passeert. Via een stormachtig Hollands Diep met uithalen van de wind tot 23 knopen bereiken we aan het eind van middag Willemstad. De jachthaven ligt overvol, wij vinden een mooi plaatsje in de historische oude haven.


Maandag 2-10. Rond 10 uur vertrekken we onder een stralende zon uit Willemstad, en via de ons
welbekende drie sluizen : Volkerak, Krammer en Grevelingen bereiken we vlot onze thuishaven Herkingen.

rond de ZG 3 - ondiep bij laagwater !
Bij de inloop van de haven van Bruinisse volgen we altijd een rechte lijn vanaf de Krammersluis naar de ZG3 boei, onder het motto 'we varen geen meter te ver'. Het is nu bijna laag water, en nog geen tien meter voor de ZG3 liggen we plotseling bijna stil, de kiel schuurt over het zand. We komen een paar cm water te kort, we ploegen door de zandbank de laatste meters naar de vaargeul. Heb je het wad zonder vastlopen overwonnen, loop je in het zicht van de thuishaven aan de grond. De volgende keer een iets zuidelijker koers aanhouden !

Als we de geweldige berg bagage van de twee maanden durende vakantie in de auto willen laden, wacht ons een verrassing : hoe we ook op de knop van de afstandsbediening drukken, de centrale deurvergrendeling weigert te reageren. De eerste gedachte is dat na twee maanden stilstand de accu leeg is, maar hoe kom je dan in de auto als je geen sleutel hebt. Gelukkig weet schoonzoon Martijn raad, hij heeft het zelfde model auto, en heeft dit ook al eens meegemaakt. In de afstandsbediening blijkt een sleutel verborgen te zitten waarmee de deur te openen is. En dan start de auto zelfs als vanouds.
Ons afscheidsdiner genieten we bij de 'Vrienden van Bru' in Bruinisse.
We gaan ons nu voorbereiden op de volgende vakantie, over twee weken hopen we af te reizen naar Indonesië voor een rondreis over Java en Bali. Ik zal proberen daar een blog bij te houden, het adres is http://wensreizen.blogspot.nl/


mh : 900 
(aantal motoruren dit jaar 150)

4-9-2014 totaal aantal pageviews : 27.898

vrijdag 29 augustus 2014

Alphen a/d Rijn


vrijdag 29-8 De Staandemastroute door Amsterdam is meestal een laat maar leuk avontuur, maar afgelopen nacht was een drama. Via de marifoon hoor je 's avonds na 23:30 hoe laat Prorail de spoorbruggen vrijgeeft om te draaien, en daarmee de konvooivaart kan beginnen. We horen dat een sleepboot met sleep zich van tevoren aanmeldt. Het blijkt een gigantisch transport van hoge staalconstructies op een grote bak te zijn, met een sleepboot voorop en en duwboot erachter, dat ook de nachtelijke route door Amsterdam gaat nemen.

Wij als recreatievaart moeten vanaf 00:45 met 6 zeilboten stapvoets achter dit gigantisch transport door de veertien bruggen in de Amsterdamse Kostverlorenvaart schuifelen. En dat in pikkedonker met een paar boten om ons heen waarvan de schippers kennelijk nachtblind zijn.
Helaas stopt onderweg de laptop ermee, de route tot vlakbij de Nieuwe Meersluis is nog geregistreerd, daarna slaat de laptop definitief af  ( later blijkt de 12 volt laptopvoeding defect te zijn geraakt).
Tot overmaat van ramp moet het transport ook nog apart geschut worden in de Nieuwe Meersluis. Zo gauw we rond half vier in de Nieuwe Meer belanden, gaan we op verzoek van onze bemanning tegen de kant om even de oogjes te sluiten. Om 4:15 loopt de wekker al weer af, om de brugopening van 5:00 in de A9 en de volgende twee bruggen te halen. Na de Bosrandbrug willen de dames niets anders dan slapen, we gaan daar pal onder Schiphol tegen de kant bij een verwaarloosde aanlegplaats. Om 10:30 zijn we min of meer fris gewassen, hebben we ontbeten en gaan we op weg naar Alphen. Recht tegen een stormachtige wind uit ZW in.

We vinden een gastvrij onthaal bij de WV Alphen aan den Rijn. We wandelen naar het winkelcentrum in de buurt om inkopen te doen voor het boorddiner vanavond. Morgenochtend om 8 uur vertrekken we richting Gouda, einddoel voor die dag is Willemstad aan het Hollands Diep.

De boot die voor ons heeft aangelegd, blijkt van een gepensioneerd Zweeds echtpaar te zijn. Het is een type dat veel als huurboot in gebruik is. Zij hebben de boot een aantal jaren geleden in Groningen op de kop getikt, en hebben ligplaats in Nederland. Ze verkennen nu ieder jaar een provincie van Nederland, volgend jaar is Limburg aan de beurt. Het is opvallend dat je steeds meer buitenlanders op de Nederlandse wateren ziet. Er zijn ook veel Zwitsers die hier een boot hebben, deels vanwege de prachtige mogelijkheden maar we horen van bijna iedereen dat je hier zo gemakkelijk zonder vaarbewijs kunt varen. In alle andere Europese landen zijn vaarbewijzen verplicht.

donderdag 28 augustus 2014

Amsterdam


Donderdag 28-8. We staan vroeg op in IJmuiden, de plannen zijn vandaag Scheveningen over zee te bereiken. De weerberichten voor de komende dagen voorspellen echter niet veel goeds, daarom kiezen we na onderling overleg ervoor om de Staandemastroute door Amsterdam te nemen, die gisteren gestremd was. Uit een telefoontje naar de Amsterdamse havendienst blijkt dat de problemen zijn opgelost.

grote jongens in het Noordzeekanaal
Het betekent wel het terugvaren van de route over het Noordzeekanaal die we gisteren in westelijke richting al hebben afgelegd. Om toch nog even het zout van de zee op te snuiven, maken we een rondje op zee en varen dan richting Amsterdam.
In het Noordzeekanaal is het vandaag druk met binnenvaart en grote zeevaart. Links op de foto een van de reuzen die we tegenkomen.
We leggen via de afslag naar Oude Houthaven aan in de Westerkeersluis in Amsterdam, in afwachting van een nachtelijke passage voor de Staandemastroute.



We maken van de gelegenheid gebruik om Amsterdam onveilig te maken, terrasbezoek en het Paleis op de Dam bekijken. Op de foto het paleis van binnen en twee foto's van Irene en Nel, op het Majestic terras op de Dam met een tussentijd van ongeveer een halve minuut. Dit gaat de boeken in als het Wonder van Amsterdam. De rekening daar is een nog groter wonder.





woensdag 27 augustus 2014

IJmuiden


Woensdag 27-8 Een fraaie dag vandaag, helaas geen wind, maar ja je kan niet alles hebben. Als we
de route van vandaag
Volendam Marina verlaten, is het gister nog vijandige IJsselmeer een spiegel geworden. We tuffen rustig op de motor richting Amsterdam, onze bestemming voor vandaag. Onderweg bespreken de opties om verder naar het zuiden af te zakken. we besluiten de Staandemast route via nachtelijk Amsterdam te nemen.

Bij de Oranjewerf zien we de 'Arctic Sunrise' liggen, het schip van Greenpeace dat na een protestactie tegen olieboringen in het Noordpoolgebied door de Russen naar Moermansk is opgebracht en in Rusland maanden aan de ketting heeft gelegen. Het is onlangs beschadigd en leeggestolen is teruggekeerd.

vertrek Volendam
We maken een tussenstop in de Aeolus jachthaven, die naast een Dirk van den Broek  supermarkt is gelegen. De dames slaan de leeftocht in, ik scoor bij de dichtstbijzijnde benzinepomp een jerrycan diesel. Na een lunch vertrekken we naar de Oude Houthaven, waar de Westerkeersluis het begin van de Staandemastroute is. Als we ons bij de brug melden, heeft de sluiswachter slecht nieuws : een van de bruggen in de route is gestremd, vandaag is er geen nachtelijk konvooi. Na snel overleg besluiten we dan door te varen naar IJmuiden, en morgen over zee verder te gaan.
We schutten voor de verandering door de grote sluis, en vinden op M03 een mooi plaatsje in een verder akelig lege marina.
Na een strandwandeling biedt Nel ons een heerlijk diner aan bij de vermaarde Chinees hier aan de marina. Dat is genieten !








dinsdag 26 augustus 2014

Volendam


Dinsdag 26-8 De weerberichten voor vandaag zijn abominabel, maar bij het ontwaken valt het in de haven van Enkhuizen alleszins mee. Op de fiets naar de bakker voor het ontbijt, daarna naar de AH voor de dagelijkse boodschappen en de aanvulling van het gat dat elke dag in de wijnvoorraad wordt geslagen door de dames. De alternatieve slechtweerplannen voor vandaag kunnen weer in de kast.

onze route volgens Marine Traffic
Als we om 11:15 willen vertrekken, krijgt de gestapelde buurman z'n motor niet aan de praat, die slepen we met de hand naar de kant. Op weg naar het naviduct merken we al dat het hard waait, windkracht 5 uit het Oosten. Er gaat een rif in het grootzeil. Bij de wachtplaats van het naviduct maken we een nieuw fenomeen mee : een liftende Duitser. We laten hem staan, maar later blijkt dat hij vast naar het naviduct wil om z'n medezeilers daar op te vangen. Desondanks verdient hun aanlegmanoeuvre geen schoonheidsprijs.

Eenmaal geschut naar het Markermeer leggen we koers 210 graden voor, rechtstreeks naar Marina Volendam. Alleen op de genua lopen we al meer dan 5 knopen, het grootzeil laten we rusten. De meeste zeilers in die richting denken er net zo over. Eenmaal uit de beschutting van de wal lopen er flinke golven schuin achterin, maar met deze koers is dat te hanteren. We zitten net op de scheiding tussen mooi en slecht weer, we zien langzaam een prachtige blauwe lucht zich boven ons openen. Een heerlijke zeildag. Nel vertoont geen tekenen van zeeziekte ondanks de ruige bewegingen die we maken. Volendam ligt in de nevel, net als het Paard van Marken dat normaal gesproken een mooi stuurpunt aan de horizon is. Even voor drie uur liggen we aangemeerd op Alpha 63. Zon in de kuip, van de wind niets meer te merken.

de toerist uithangen....
Na een verlate lunch wandelen we naar de Dijk in Volendam, waar Nel ons in 't Havengat trakteert op een wit wijntje. Gewapend met twee makrelen en een nieuwe kledingaanwinst van Nel keren we terug naar de marina waar we ons borreluurtje voortzetten in de kuip.

maandag 25 augustus 2014

Enkhuizen


maandag 25-8 Na een vlotte tocht over een uitgestorven IJsselmeer zonder wind, en dus op de motor in een rechte lijn (dankzij de stuurautomaat) van Lemmer direct op Enkhuizen aan. Onderweg worden we gepasseerd door het grote motorjacht 'Dolce Vita' met als thuishaven Loosduinen, ook onderweg op dezelfde koers van Lemmer naar Enkhuizen. Volgens de AIS info 18 meter lang en 5 meter breed.
de Dolce Vita
Nel vraagt zich af wat de van Noortjes, die ook uit Loosduinen komen, verkeerd gedaan hebben.

aan de steiger in de Buitenhaven
Als wij aanmeren, ligt de Loosduiner al afgemeerd, en neemt de plaats van zeker drie zeilboten in. Gelukkig is er op dit aankomsttijdstip in deze tijd van het jaar voldoende ruimte om aan te leggen.
's Middags gaan de dames winkelen, eens kijken waar ze nu weer mee thuiskomen ;-) . In ieder geval hebben ze beloofd een paraplu te scoren, de weersverwachting is 50 mm regen in de komende nacht en waarschijnlijk ook nog de ochtend.




de gevaren route :

zondag 24 augustus 2014

Lemmer


zondag 24-8 Na een heerlijk ontbijt bij John en Mariska met een groot deel van de overgebleven familie, vertrekken we met Nel (voor deze week op de thuisreis als gast aan boord) rond 10 uur uit de Mienewei jachthaven in Akkrum richting Lemmer. De eigenaar van de ligplaats naast John heeft heel attent z'n plek ter beschikking gesteld, als dank laten we een fles Berenburg achter. De buien die gister tijdens de familiedag steeds in een wijde boog om ons heen trokken, hebben daar vandaag geen zin in. Voor de buien uit trekken zeer zware windstoten over, en kort daarna stort het met bakken uit de hemel. Tussendoor even een stukje blauwe lucht en een zonnetje, dan herhaalt het spel zich. We nemen de kortste route via het Prinses Margrietkanaal.

In het overvolle Lemmer vinden we tot onze eigen verbazing een prachtige ligplaats midden in het dorp.
Als de dames ontdekken dat de meeste winkels gewoon open zijn, gaan de oogjes glimmen en zijn ze niet te houden. Irene scoort een nieuw jack, Nel kan zich nauwelijks bedwingen bij het tassenaanbod. Helaas is de temperatuur zodanig dat we 's avonds niet meer buiten kunnen zitten. 's Middags lukt dat nog net met een wit wijntje en heerlijke paling en haring.

de gevaren route :

Familiedag van Noortjes


zaterdag 23-8

Eindelijk is het dan zover – na een jaar uitstel wordt op zaterdag 23 augustus de Vannoortjes familiedag gehouden. Deze keer georganiseerd in en om Akkrum door John,Mariska, Martijn en Liesbeth met als thema varen, sport en spel, en natuurlijk gewoon gezellig als familie bij elkaar. De opkomst is geweldig, slechts enkele familieleden hebben om uiteenlopende redenen af moeten zeggen. Arwin, Narhalie, Chris en Jolanda en kinderen kamperen in Bretagne maar zijn in gedachten uiteraard bij ons.

Het programma ziet er alsvolgt uit :

10:15 – 10:30 Ontvangst met koffie en Friese lekkernij
11:00 - 13:00 Vertrek met de boten vanuit Akkrum richting Peanster Ee > Sitebuorster Ee > Rengerspolle. Lunch aan boord.
13:00 – 15:00 Sport & spel
15:00 – 17:00 Terug naar Akkrum via Modderige Bol en Janssleat
17:00 – 17:30 Borrelen en voorbereiding BBQ
17:30 - ?? BBQ

De weersverwachting is de hele voorafgaande week een voortdurende bron van zorg, de lagedrukgebieden met hun slechte weer jagen achter elkaar over Nederland. John stuurt iedereen een mail met de aanbeveling om uit voorzorg toch vooral regenkleding en laarzen mee te nemen. Er is zelfs een plan B voorbereid, mochten de weergoden ons heel erg slecht gezind zijn. In de tuin waar ’s avonds de Cypriotische souvlaki genuttigd gaat worden, verrijst van tevoren een heel partytentenkamp om in ieder geval droog te kunnen zitten.

Op de ochtend van de familiedag dreigt in een onweersbui alles de lucht in te gaan, en moeten de partytenten plat worden gelegd. Als het tijdstip van de ontvangst dichterbij komt, trekt de lucht open en knapt het weer op. Als de familie binnendruppelt, ligt de vloot schepen voor deze dag al klaar in het haventje van de Mienewei. John en Mariska hebben sinds deze zomer een eigen sloep, Corné en Willemijn hebben hun eigen sloep op een trailer meegenomen, en twee boten zijn ingehuurd.
Als iedereen zich tegoed doet aan de koffie met sûkerbolle, worden de boten intussen met de nodige kratten vol snacks, dranken en broodjes voor de lunch bevoorraad.

Rond elf uur vertrekt de armada, bestaande uit 3 sloepen en een speedboot voor de jonge generatie richting Rengerspolle. Om ons heen trekken de onweersbuien voorbij, maar bij ons valt er geen druppel. Onderweg blijkt de verdeling van drank en etenswaren niet helemaal in overeenstemming met de bezetting van de boten, er wordt onderling druk gehandeld.
Bij de Rengerspolle leeft de familie zich uit met touwtrekken en het per rubberboot redden van een virtuele drenkeling (bestaande uit een verzwaarde reddingsboei) aan de overkant van het water. Wat hebben we een fitte familie ! De jongst garde is dan al op ontdekkingstocht, ze vermaken zich in de bushbush met het jagen op kikkers. Matthijs legt alles vast op film en foto.

Als alle kratten en flessen leeg zijn, aanvaarden we de terugtocht richting Akkrum. Onderweg vinden er hevige watergevechten plaats tussen de boten, waarbij qua tactiek alles uit de kast gehaald wordt, en smerige trucs niet worden geschuwd. In de tijd dat de huurboten moeten worden teruggebracht naar de verhuurder, is John al druk bezig de vuren voor de souvlaki flink op te stoken. Aan de berg vlees te oordelen krijgt de familie een heel varken voorgeschoteld. Een hele dag met buitenactiviteiten, en de heerlijke geuren uit de souvlakigrill zorgen voor een flinke eetlust bij de familie, maar er is zoveel eten dat de bodems van de verschillende potten niet echt in zicht willen komen.

De meeste familieleden hebben aan de Mienewei of in de omgeving een onderkomen voor de nacht geregeld, het blijft lang gezellig aan de Mienewei. Een geweldige dag, dank zij het goede humeur van de weergoden en de fantastische voorbereiding door de organisatoren.
John, Mariska, Martijn en Liesbeth hartelijk dank !
















dinsdag 19 augustus 2014

Akkrum


een mooi plaatsje in Akkrum
dinsdag 19-8 's Morgens in Sneek nog even naar de warme bakker, en dan vertrekken we tegen tienen richting Grouw. De bedoeling is om het vaarwater waar a.s. zaterdag de familiedag wordt gehouden, te verkennen. Omdat de brug bij Oudeschouw nog steeds gestremd is voor schepen met een doorvaarthoogte boven de 7 meter, varen we een aangepaste route. Via de Houkesloot, een stukje Prinses Margrietkanaal, Sneekermeer en dan via de brug van Heerenzijl over de ondiepe Terkaplester puollen, de net zo ondiepe Kâlde Mage, de Meinesleat in. We worden dan al een tijdje achtervolgd door een angstaanjagende zwarte lucht, een heel gemene onweersbui waar zo nu en dan een bliksemschicht uitschiet. In de Meinesleat barst de bui in alle hevigheid los. We lijken wel een onderzeeër.  Als we de eerste brug in Akkrum zijn gepasseerd, besluiten we de passantenhaven van Akkrum in te vluchten. We vinden een mooi plaatsje, het lijkt de Duitse Wadden wel, zo ondiep en zoveel blubber hier. Maar we komen waar we willen wezen. Na een tijdje is de bui overgetrokken en breekt de zon in alle kracht door. Goed om de zeilpakken te drogen. Met zo'n zonnetje zien we de familiedag helemaal zitten !

De gevaren route Sneek - Akkrum :















Een stukje geschiedenis (bron : Akkrum.net)

Onder de naam Ackrom komt men in 1350 voor het eerst de naam Akkrum tegen. Rond 1350 was de hoofdreden van bestaan van de Akkrumse bevolking: veeteelt, visserij, handel en ambacht. Door de centrale ligging van Akkrum, aan de rivier de Boarne en aan open vaarwater en de goede bereikbaarheid per weg en over spoor, groeide Akkrum anno nu uit tot een geliefd dorp.

Rustiek Akkrum
Het dorp Akkrum ligt naast het dorpje Nes, waardoor er ook gesproken wordt van Akkrum-Nes. Tot Akkrum behoort ook de buurtschap Oude Schouw.  Akkrum telt nu 3400 inwoners, en maakt sinds de opheffing van Boarnsterhim in 2014 met nog 21 dorpen deel uit van de gemeente Heerenveen.

Over het ontstaan van de naam Akkrum bestaat een oude legende. Zo woonden er rond het jaar 1400 twee reuzen in Akkrum. Deze twee reuzen, Manke Meine en Kromme Knilles geheten, zouden omstreeks 1400 in opdracht van de Friese boeren een kanaal hebben gegraven. Dit kanaal moest de verschillende nederzettingen met elkaar verbinden. Knilles ontdekte tijdens de werkzaamheden een enorme bocht in de gegraven waterloop. Deze bocht lag ter hoogte van het huidige Akkrum, en Knilles riep tegen Meine: “Ach Krom!”. De boeren die in de nederzetting bezig waren, hoorden Knilles roepen en zij vonden “Ackrom”, een mooie naam voor hun nederzetting. Een beeld van de beide reuzen, Manke Meine en Kromme Knilles, houdt de legende ook nu nog steeds levendig.

De Boarne (het riviertje dat dwars door Akkrum loopt)

Ongeveer 7000 jaar geleden was er een inham tussen Terschelling en Vlieland, met ten zuiden van de strandwal een kleiner wad met een strook veen langs de oevers. Die inham liep, richting Beetsterzwaag, bij hoogwater onder. Op het zuidelijkste punt van die inham mondde de Boorn uit.
Ongeveer 4300 jaar geleden was die inham verbreed en uitgediept tot de Middelzee, met klei langs het water en een veenstrook aan de landzijde, tussen Oldeboorn en Beetsterzwaag. Bij Akkrum liep die kleistrook in noordelijke richting. Daarom buigt de Boorn hier nu nog naar het Noorden af. Toen kwam de Boorn bij Irnsum, langs Rauwerd, in de Middelzee uit. Het Borndiep en tegenwoordig het Bornrif bij Ameland hebben nu naam te danken aan de Boorn uit die oude tijden.
Omstreeks 1200 was de Middelzee zover dichtgeslibd, dat er voor de Boorn een afwateringskanaal naar het Sneekermeer moest worden gegraven. De Boorne begint bij Bakkeveen als Oud- of Koningsdiep. Iets ten oosten van Oldeboorn, waar het Ouddiep en het Nieuwe Diep samenkomen, gaat het verder als Boorne. Bij Akkrum is het riviertje omgeleid vanwege het Leppa Akwadukt in de A32. Het stuk tussen Akkrum en Oude Schouw wordt Kromme Knilles genoemd. Na Irnsum heet de oude loop van de Boorne Mûzel en loopt door tot voorbij Rauwerd. Voor nog meer info zie hier.

Bezienswaardigheden in Akkrum

Coopersburg
mausoleum
Als men Akkrum via de Ljouwerterdyk binnenkomt, dan wordt de aandacht meteen getrokken door het monumentale pand Coopersburg. Coopersburg is rond 1900 gebouwd en ontleent zijn naam aan Folkert Harmen Kuipers. Kuipers is op 22-jarige leeftijd naar de Verenigde Staten geëmigreerd, en liet zich daar naturaliseren tot Frank Cooper. In de Verenigde Staten werd Kuipers een vermogend zakenman. Tijdens één van zijn jaarlijks bezoeken aan zijn ouders, viel hem de armoede onder de Akkrumse bevolking op en riep daarom een stichting in het leven. Deze stichting had tot doel de armen onderdak en verzorging te geven. Omdat Kuipers zijn naam in de Verenigde Staten had omgedoopt tot Cooper, kreeg het gebouw de naam Coopersburg. Coopersburg wordt nog steeds omgeven door een fraai aangelegde tuin en een wandelpark met een mausoleum. In dit mausoleum zijn de lichamen van het echtpaar Cooper bijgezet.

voormalige kerk als bloemenzaak
de leugenbank naast de kerk
De Doopsgezinde Kerk (1835) aan het Heechein in Akkrum, is een ontwerp van Thomas Romein, stadsarchitect van Leeuwarden. De kerk heeft een authentieke classicistische gevel en een Van Damorgel uit 1871. In de kerk is nu een bloemenzaak gevestigd. Naast de kerk is overkapt een leugenbankje gebouwd voor de oude mannetjes in Akkrum. de tekst boven de bank luidt : 'Sitte yn a rige, en dan maar lige'  ...  ( vrij vertaald : zitten naast elkaar, en liegen maar )


NH Kerk
gevelsteen Hervormde kerk
Een ander monument in Akkrum uit de 18e eeuw is de Hervormde Kerk met 4 gebrandschilderde ramen met wapens uit 1761 en grafzerken uit de 16e eeuw vormen het middenpad in deze kerk. De kerk is nog steeds in gebruik.


Welgelegen
theekoepel
De theekoepel Welgelegen (1929), is een opvallend monument uit de
18e eeuw en is gebouwd door Augustinus Lycklema à Nijeholt. In 1924 liet Suster van der Vegt haar vermogen na aan een nog op te richten stichting. De stichting kreeg de naam Welgelegen en deze stichting liet een tehuis bouwen dat onderdak moest bieden aan “alleenwonende” dames uit den fatsoenlijken burgerstand. Een voorwaarde was wel dat de dames uit Friese ouders geboren moesten zijn.