Boottips

We hebben na een lange bootvakantie veel gezien en genoten. Voor die watersporters (en zij die het mogelijk gaan worden), die niet weten hoe je een lijn op een kikker belegt, hier een goed instructiefilmpje : 

https://www.youtube.com/watch?v=KaF9lFn0Inw . 

Effectief en simpel, nietwaar ? Je wil niet weten hoe sommige mensen zich uitputten in het maken van Gordiaanse knopen, we hebben ook in dat opzicht onderweg onze ogen uitgekeken !

Hoe schiet je een lijn op ? https://www.youtube.com/watch?v=fAJ7OZscrVw
Of zo : https://www.youtube.com/watch?v=9uvX_dvuIYc

En zo bevestig je een lijn aan een sluiting : https://www.youtube.com/watch?v=hZmcZd0p5ac

De 7 essentiële knopen aan boord : https://www.youtube.com/watch?v=3X8drKsdf5E

Een takeling op een lijn maken : https://www.youtube.com/watch?v=QNqa3yEmjKw

Een oogsplits in een driestrengs geslagen lijn :  https://www.youtube.com/watch?v=h24qq2E3wvE

(meer tips worden in de loop van de tijd toegevoegd)

Nazomer 2016 (2)

Het mooie weer is bij uitzondering weer eens van langere duur. We dobberen en zwemmen wat af, voor anker liggend in de buurt van Herkingen.

Op donderdag 25-8 komen Luus en Jan vanuit Dongen een dagje Grevelingen-ontspanning tanken. Het blijkt een van de heetste dagen van de week, met weinig wind. We varen een stukje de geul voor Herkingen uit en gaan bakboord uit voor anker. Een grote opblaasband, die jarenlang werkeloos in een de de banken heeft gelegen, bewijst deze week goede diensten. Heerlijk om al dobberend lekker af te koelen. Jan duikt naar alles wat glimt op de bodem, in de hoop een schat aan te treffen. Meer dan een paar glimmende oester- en mosselschelpen vindt hij niet, en verwondt zelfs z'n vinger aan een scherpe schelprand.

Als we zijn uitgezwommen, en de hitte midden op de dag door het ontbreken van een verkoelende wind alleen maar toeneemt, varen we naar het oostelijke Mosselbank eiland. In de schaduw zetten we onze stoelen op en genieten van het uitzicht. Een deel van het uitzicht over het speelplasje voor kinderen wordt verpest door een flink aantal motorbootjes en -boten, die hier op het strand liggen en rondvaren. Levensgevaarlijk, elders in Nederland is vandaag een jongetje dodelijk gewond toen hij werd overvaren. Ik maak een paar foto's en stuur die op naar het Grevelingen Beheer, met het verzoek hier iets aan te doen.

Als zelfs in de schaduw de temperatuur oploopt, stappen we weer aan boord en varen een flink stuk over de Grevelingen, zo maken we onze eigen verkoelende wind. Rond borreltijd gaan we voor anker en maken er en happy hour van. We varen daarna terug naar de haven, gaan lekker douchen in het nieuwe havengebouw van de WSV Herkingen, en laten ons daarna verwennen in het Restaurant Bolbaken op de Marina. Het is al nacht als Jan en Luus huiswaarts keren.

De vrijdag is een herhaling van de voorgaande dagen, we gaan lekker voor anker, genieten van zon en water, en keren 's avonds terug naar de jachthaven.
Op zaterdag 27-8 hebben we in Scharendijke afgesproken met Martijn, Lies en Jens en Ruben. Martijn en Lies hebben 's avonds twee feestjes in Den Haag, wij gaan in Scharendijke oppassen op de jongens. Als wij in de loop van de morgen die richting op zeilen, horen we via de app dat ze met de 'Stormvogel' hebben aangelegd aan het eiland Ossehoek tegenover Port Zelande. Martijn heeft z'n nieuwste aanwinst, een echte waterbanaan en een bijbehorende overmaatse speedboot met een 30 pk BBM achter de boot gehangen, die kunnen we uittesten ! Klein probleempje zou de wind kunnen zijn, wij zijn met een harde oostelijke wind in een mum van tijd de hele Grevelingen overgezeild.

Na de koffie gaat het dan gebeuren ! Eerst gaat Lies alleen met Ruben op de banaan, Martijn en ik gaan in de snelle rubberboot. De banaan neemt de golven probleemloos, Ruben zit te glimmen van plezier. Dan klimmen ook oma en Jens op de banaan. Weer draaien we met een lekker gangetje een paar rondjes, en de banaanzitters vermaken zich prima. Tot er een verraderlijke golf schuin van achter inloopt, en de banaan laat hellen. Heel onverwacht gebeurt het onvermijdelijke : de banaan gaat ondersteboven en we zien onze geliefden en het nageslacht in de golven verdwijnen. Gelukkig zitten ze goed in de zwemvesten, en komen ze snel weer boven. Enigszins van hun stuk klimmen de jongens bij ons in de boot, en nemen de onverschrokken dames weer plaats op het ongeluksvaartuig. Als we op snelheid naar de Ossehoek terugvaren, kunnen de jongens al weer lachen ! Zie onderstaande foto's ! Even later maak ik met Martijn in het snelvaargebied voor Port Zelande een (bijna) volgasvaart met de boot. Goed voor tenminste een bont en blauw achterwerk en een nierverzakking, dit wens je je ergste vijanden niet toe.

Zaterdagavond gaan Lies en Martijn op stap, en keren pas ver na middernacht terug op de boot, waar oma en opa een rustig avondje met lezen hebben doorgebracht. The day after the night before gaan we op zondag na de koffie weer richting thuishaven Herkingen. De wind is vannacht helemaal gedraaid, en is nu pal west. In de haven is het nog vrij rustig, maar op open water staat er een flinke bries, die onderweg ook nog eens flink aanhaalt en uitschieters van Bft 7 op de windmeter laat verschijnen, en de boot tot flink boven de rompsnelheid door het water sleurt. We beginnen met een uitgerolde genua, maar die moeten we onderweg gedeeltelijk wegdraaien. Evengoed lopen we nog ruim 6 knopen, en zijn dus in recordtijd terug in Herkingen. Met Bft 6 dwarswind de box achteruit indraaien begint routine te worden ! Als we eenmaal liggen is het meteen weer genieten in de kuip van een stralende zon. Een magnifiek besluit van een magnifieke week.

Nazomer 2016

Zaterdag 20-8-2016. Als we op vrijdag 19-8 Arnold en Bart weer thuis in Ouderkerk a/d Amstel hebben afgeleverd, lijkt het zeilseizoen dank zij de slechte weersvooruitzichten op z'n eind te lopen. Het is het dit jaar geijkte beeld : een hogedrukgebied in het zuiden, dat in combinatie met  lagedruk boven Engeland fronten, troggen en veel wind en regen onze kant op stuurt.

Ik heb dit weekend een Zeilersforum bijeenkomst op het oostelijke Mosselbank, vlak voor de deur bij Herkingen. Het Zeilersforum is een actieve internet club van zeilers en ex-zeilers die problemen met betrekking tot hun hobby onderling bespreken of zomaar wat OH-en, Zie http://www.zeilersforum.nl/ . Het onderdeel 'forum' wordt het drukst bezocht. Ik doe daar af en toe aan mee onder mijn forumnaam CeesS. Er zijn in totaal meer dan 10.000 deelnemers en een veelvoud daarvan alleen maar meekijkers.

Eenmaal per jaar wordt er in 'Zuid' en 'Noord' (dit slaat op Nederland) een meeting georganiseerd, en zaterdag is dus de 'Zuid' meeting op de Mosselbank. De bedoeling is elkaar ook in het echt eens in de ogen te kunnen kijken, kennis te maken, en te zien wie er achter al die forumnamen zitten, in de vorm van een ongedwongen samenzijn, afgesloten met een gezamenlijke BBQ (ieder neemt z'n eigen BBQ en vlees mee). Sommigen komen met hun gezin, of varen samen met een ZF kennis, maar de meesten varen zoals ik solo. Gelukkig komen niet alle 10.000 opdagen, meestal zo tussen de 10 en 20 boten.

Gezien de weersvoorspellingen zijn het dit jaar de die-hards die acte de presence geven. Er wordt veel wind en voor zondag ook veel neerslag verwacht. Op zaterdag vertrek ik solo vanuit Herkingen, en ben binnen een half uurtje tegen een harde ZW wind Bft 5-6 invarend, al op de bestemming. Ik zoek een mooi plaatsje uit aan de nog vrijwel lege steigers, met in het achterhoofd dat ik daar met de verwachte harde zuidwester morgen niet aan lagerwal moet liggen. Het nu aanleggen aan hogerwal is nog even een dingetje, gelukkig is er iemand op de steiger die m'n boeg even in bedwang houdt tijdens het aanleggen.

In de loop van de dag druppelen er steeds meer ZF-ers binnen, en het wordt over en weer in de verschillende kuipen onder het genot van een wijntje en biertje al snel geanimeerd gezellig. Aan het eind van de middag verzamelt iedereen zich op het grasveld in de beschutting van een bomenrij, waar het dankzij een lekkere zonnetje goed toeven is.

Er zij zoveel Cobb's en grote BBQ's, dat ik mijn AH-wegwerp-BBQtje maar niet eens aansteek, en als een koekoek mijn vleesjes bij anderen onderbreng. Sommigen hebben echt uitgepakt, en delen allerlei heerlijkheden als gegratineerde oesters en langzaam gegaard buikspek uit. Het blijft nog lang gezellig, als 's avonds het kampvuur is ontstoken !

In de nacht van zaterdag op zondag raast er noodweer over de Mosselbank, de regen klettert keihard op het dek en de wind huilt door de verstaging. Op de weerkaart is de oorzaak duidelijk te zien : een front trekt recht over Nederland. Het goede nieuws is dat vlak erachter een klein ruggetje overkomt. Als om 9 uur de regen even stopt, en er zelfs een beetje blauw in de lucht zichtbaar is, gooi ik snel de trossen los en wurm me tussen twee boten uit, die krap voor en achter aan de steiger liggen. Op alle andere boten heerst nog diepe rust.

Er waait nu een dikke Bft 6, voor de wind  en niet eens volgas vaar ik met ruim 7 knopen naar Herkingen. Met zo'n harde wind  ben ik nog nooit de box achteruit ingevaren, en de havenmeester die mij ziet aankomen, komt meteen op z'n fiets aanspurten om te kijken of dat wel goed gaat, en eventueel een helpende hand te bieden. De 'Chip' laat zich ook achteruitvarend goed sturen, en zonder brokken draaien we de box in. De opmerking van de havenmeester 'dat heb je vaker gedaan' vat ik maar op als compliment. In de auto terug naar huis barst de volgende wolkbreuk al weer los.

Dinsdag 23-8-2016.
De weerberichten voorspellen een tropische week, en in plaats van dat in de tuin uit te zweten, besluiten we dinsdags naar de boot te gaan. Het weerbericht klopt deze keer, onder een strakblauwe lucht en windstilte varen we de haven uit. Het water van de Grevelingen is ongelooflijk helder dit jaar, je kunt de bodem tot meters diep zien liggen.

Na het havenkanaal gaan we bakboord uit, en gaan op de ondiepte voor Herkingen voor anker. We duiken al snel te water, om een beetje af te koelen. Een mooie gelegenheid om de waterlijn van de 'Chip' eens goed schoon te maken. In de havens die we onderweg tijdens de vakantie hebben aangedaan, is er rond de waterlijn van alles blijven plakken. Na een half uurtje ziet alles er weer spic en span uit.  Hieronder een paar sfeerfoto's van een dagje Grevelingen. Na de zonsondergang varen we trug naar de jachthaven, morgen gaan we weer het water op. Zeker tot het weekend blijft het dit weer, dit wordt een weekje genieten van de nazomer !

Grevelingen in augustus

Na de terugkomst  in de thuishaven na onze omzwervingen deze zomer, blijven we het weekend van 7 augustus nog aan boord om voorzichtig af te kicken. Martijn en Liesbeth, die van zaterdag op zondag overnacht hebben achter de oostelijke Mosselbank, zoeken we per boot zondagmorgen rond koffietijd even op. Achter het anker van de Stormvogel drinken we gezamenlijk koffie en nemen we afscheid. Voor hen zit de vakantie er nu onherroepelijk op. Tegen een straffe NW wind varen we terug naar de thuishaven. De weerberichten voor deze week zien er niet goed uit, dinsdag in de loop van de dag pakken we in, en gaan we terug naar Maassluis.

Op 14 augustus gaan we een dagje varen  met onze buren Gijs en Riet. Dit zit al een tijdje in de pen, maar nu komt het er eindelijk van. De weergoden zijn ons goed gezind,  de zon schijnt en er staat een lekker westelijk briesje. We varen naar het paardeneiland Stampersplaat, en leggen voor de lunch aan in het mooi gelegen haventje. We doen een vluchtige verkenning van het eiland, dat vroeger een zandplaat was in het getijdewater van de Grevelingen, maar sinds de afdamming tijdens de Deltawerken bij een constant waterniveau weelderig begroeid is geraakt. Er staan veel bramenstruiken, maar de meeste bramen kunnen nog wel wat zon gebruiken. De paarden hebben we niet kunnen ontdekken.

In de middag hijsen we het zeil en hobbelen we genoeglijk terug naar Herkingen. In de beschutting van de haven, en onder het genot van een frisse maaltijdsalade die Irene tevoorschijn tovert, zien we langzaam de zon achter de kim verdwijnen. Als we naar huis rijden, zitten we net nog aan de staart van de gebruikelijke file van de weekendgangers die terugkomen uit Zeeland.

Maandag 15 augustus staan dan kleinzonen Arnold en Bart op de stoep, die komen een weekje logeren. Ze hebben mooi weer meegebracht, voor de hele week ziet de weersverwachting er veelbelovend uit. Maandagmiddag gaan we vliegeren op het strand van Hoek van Holland.

De mannen hebben gemeld dat ze twee dagen in Maassluis willen slapen, en twee dagen op de boot. Op dinsdag vertrekken we dus naar de 'Chip'. Eenmaal in Herkingen, kan Arnold bijna niet wachten met het uitgooien van aas voor de krabben in de haven, binnen de kortste keren staat er een emmer vol wild bewegende krabben op de steiger. Volgens mij zijn die krabben al heel vaak gevallen, maar ze laten zich steeds weer verschalken.

In de loop van de middag varen we naar het haventje op Stampersplaat, waar we moeten stapelen. met dit mooie weer liggen de haventjes op de eilanden vol. Arnold en Bart verbroederen meteen met de aanwezige kinderschare, die al fervent op krabbenjacht is.

We maken in de rubberboot op de motor even een rondje door de haven, want zelf roeien is aan de mannen niet besteed. De krabben roepen harder. Rond etenstijd vertrekt de boot waar we tegen aan liggen. We kunnen nu zelfstandig tegen de kade aanleggen, dat is wel zo gemakkelijk met op- en afstappen.

De vader van een de krabbenvissers blijkt een drone te hebben. 's Middags hadden we die al boven de haven zien vliegen, maar konden niet ontdekken van waaruit die werd bestuurd. Hun boot ligt buiten de haven voor anker. We maken een praatje, hij blijkt een liefhebber te zijn, die zelfs een brevet heeft gehaald voor drone vliegen.

 's Avonds komt hij per rubberboot met een grote koffer vol drone onderdelen weer naar de haven. we krijgen uitgebreide uitleg, en er wordt er een aantal vluchten gemaakt.

De drone heeft een bestuurbare HD camera, tijdens de vlucht is op de besturing en een gekoppelde smartphone te zien wat de camera opneemt. In no time zit zo'n drone op 200 meter hoogte, aan de grond zijn alle parameters zoals hoogte, snelheid, positie af te lezen. Mocht de verbinding verloren gaan, dan zorgt de ingebouwde GPS dat de drone zelfstandig terugvliegt naar de startlocatie.

Van het SD-kaartje kan ik later de gemaakte filmpjes en foto's op de PC overnemen. Een wel heel bijzonder perspectief !

's Avonds eten we kipspiezen van de wegwerp-BBQ, Het kost enige moeite het kolenvuur te ontsteken, maar als het eenmaal brandt gaat het grillen prima. We blijven overnachten aan de Stampersplaat, en gaan pas te kooi als de zon al lang onder is. De jongens worden de volgende ochtend pas laat wakker, ze waren dan ook totaal versleten van alle activiteiten.

Woensdag aan het eind van de middag varen we terug naar Herkingen. De koelkast en de voorraadbank zijn leeg, we moeten avondeten en snoep scoren. Voor vanavond staat pizza op het menu. We overnachten in de thuishaven.
Het volgende op de to-do lijst is voor anker gaan en zwemmen op het open water van de Grevelingen. Even ziet de lucht er dreigend uit, maar gelukkig schoont de lucht snel weer op. We varen de havengeul uit, en vervolgens de ondiepte voor Herkingen op, tot de dieptemeter aangeeft dat het beter is te stoppen, voor we echt aan de grond lopen.

Eenmaal voor anker, is de animo van de jongens om te gaan zwemmen bijna tot het nulpunt gedaald. Arnold trekt al helemaal z'n zwembroek niet aan, en nadat Bart vanuit de rubberboot voorzichtig te water gaat, is hij na ongeveer tien seconden het water al weer uit. Oma bezeert haar voet aan een scherpe mossel, we moeten de verbanddoos zelfs tevoorschijn halen om het bloedbad te stoppen.

We varen naar het oostelijke Mosselbank eiland, er is nog volop plaats aan de steigers. Er is een mooi beschut gelegen strandje. We blazen een luchtbed en een band op om op te drijven. Arnold gaat onmiddellijk weer op krabbenjacht, voor hem is geen krab meer veilig. Door het heldere water zie je ze op de zandbodem lopen, en ze zijn dan met een schepnet gemakkelijk te vangen.

We vermaken ons prima, maar zoals aan alles, komt ook aan dit genoegen een eind. Om half zes gooien we de trossen los en koersen richting thuishaven. We pakken alles dat niet aan boord kan blijven in de auto, en eten onderweg in Hoogvliet als afsluiting van gezellige dagen bij de Mac

Dordrecht - Herkingen

Vrijdag 5-8-2016. Vandaag de laatste loodjes, we varen vanaf Dordrecht naar onze thuishaven Herkingen, van waaruit we twee maanden geleden zijn vertrokken voor ons varend rondje Nederland.
Het belooft een mooie dag te worden, in de beschutting van de jachthaven voelt het aan als zomer. We gaan met de brugopening van 9:00 door de Engelenburgerbrug, die de jachthaven van de Koninklijke Dordrechtse Roei- en Zeilvereniging scheidt van de Oude Maas.

We zijn op tijd bij de spoorbrug die om 9:12 zou moeten openen, maar op dat tijdstip rijdt er nog een trein over. Er staat een sterke zuidgaande stroming op de Oude Maas, je ziet alle wachtende zeilboten chaotisch rondjes draaien om niet door de stroom onder de brug te worden getrokken. Als de treinen zich even koest houden, gaan de twee achterelkaar liggende spoorhefbruggen open en stort iedereen zich in de doorvaartopening. Want de NS is onverbiddelijk, de bruggen gaan meteen weer dicht.

We varen vervolgens op ons gemak voor de stroom maar met op de kop een sterke WZW wind richting Zwijndrecht, waar we de Oude Maas moeten oversteken naar de Dordtsche Kil. Dit is qua scheepsbewegingen het drukste binnenvaartkruispunt van Europa. Hier gaan snelvarende zeeschepen en binnenvaartschepen kriskras alle kanten op. Het kruispunt is ook nog eens onoverzichtelijk, maar wordt door de verkeerssector Heerjansdam met radar en marifoon streng in de gaten gehouden. Binnenvaartschepen melden zich van tevoren aan, op de marifoon voor iedereen met zo'n apparaat op het juiste kanaal uitluisterbaar.

Recreatievaart heeft zelfs de verplichting uit te luisteren als ze een marifoon aan boord hebben, maar is niet verplicht zich aan te melden. Rijkswaterstaat doet ieder jaar moeite met een website en gratis verstrekte boekjes onder de titel 'Varen doe je samen' aan de recreatievaart duidelijk te maken hoe je veilig in dit soort situaties dient te varen. Dat is aan een aantal hier varende recreanten duidelijk niet besteed. Zij steken vrolijk diagonaal dit kruispunt over, terwijl vanaf Dordrecht een binnenvaartschip achteroploopt, en een binnenvaartschip en een zeeschip vanaf de Oude Maas zich aanmelden om naar de Dordtsche Kil af te slaan. De binnenvaart maakt met geluidssignalen duidelijk dat deze manier van oversteken van de 'jachies' niet op prijs wordt gesteld. Meestal gaat het allemaal net goed, tot we weer in de krant lezen dat een recreant is overvaren. Vaak met dodelijke afloop.

Vanuit de Dordtsche Kil varen we het Hollandsch Diep op, richting de Volkeraksluizen. De wind haalt flink aan, we moeten er recht tegenin. Vanaf hier scheiden nog 3 sluizen ons van onze thuishaven : de Volkeraksluis, de Krammersluis en de Grevelingensluis. Gezien de drukte op het water, wordt dat zoals gewoonlijk in vakantietijd, nog een uitdaging.

Als we de Volkeraksluis naderen, staan de lichten op groen, wat betekent dat er ingevaren kan worden. Het is een grote sluis, waar veel schepen in passen. Toch lijkt de sluis helemaal vol als we met een aantal laatkomers nog proberen in te varen. Alleen voor ons is er nog een plaatsje tegen een van de sluisdeuren, die voor deze schutting niet gebruikt worden, de grotere schepen moeten terug en wachten op de volgende ronde.  Als iedereen vastligt, en de schutting zich verder voltrekt, is er vaak tijd voor een gezellig praatje met de buren. In het koude voor- en naseizoen wordt er gezamenlijk nog wel eens een borreltje gedronken.

Op het zoete Zuid-Volkerak op weg naar de zoute Krammer verliezen we plotseling snelheid en motortoerental. Als we even achteruitslaan, komt er een heel waterplantenveld onder de boot tevoorschijn. Dat heeft zich verstrikt in kiel, roer en schroef. Met enige moeite raken we het meeste kwijt, en kunnen we weer door. Het is fonteinkruid, dat in het Nederlandse zoetwater de laatste jaren een plaag begint te worden.

Bij de Krammersluis, die twee schutkolken heeft, maar veel kleiner is dan de Volkeraksluis, en waar bovendien een langdurige zoet- en zoutwaterscheiding tijdens de schutting plaatsvindt, is het een stuk drukker. Er wordt al ingevaren, maar er is geen schijn van kans dat we meekunnen. Wij leggen aan in de file, achter een grote Engelse motorboot. Een van de dames daar aan boord staat alle drukte te filmen en roept tegen iedereen die het maar horen wil, dat die Hollanders toch maar niets begrijpen van ordelijk 'queuen', waar de Engelsen zo gek op zijn. Zij wachten nu al twee schuttingen. Als de deuren van de propvolle sluis dicht gaan, roept de sluiswachter om dat er een storing is, en dat de schepen die in de sluis liggen er voorlopig niet uit kunnen (later horen we dat het anderhalf uur geduurd heeft).

Vrij snel gaat de tweede schutkolk open, en kunnen we de sluis in. Irene op ons voordek geeft de Engelsen aan, dat ze nu kunnen invaren, Maar er gebeurt niets. Ik roep dan in het Engels dat ze moeten opschieten, want ze houden iedereen op. En inderdaad - er komt beweging. Bij het invaren van een sluis zet een hele stoet zich in beweging, iedereen vaart normaal gesproken rustig door tot je kunt aanleggen. Zo niet de Engelse schipper. Hij slaat afwisselend vooruit en dan weer achteruit, en jaagt door hek- en boegschroef afwisselend naar links en rechts aan te zetten, de schepen naast hem de kant in. Uiteindelijk verloopt het zo chaotisch, dat de Engelsen, en ook wij met een aantal achteropkomers de sluis weer uit moeten en moeten aanleggen aan de wachtsteiger. Net als we vastliggen, roept de sluiswachter om, dat er nog twee zeilschepen meekunnen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen, we gooien weer los en schieten alsnog de sluis in.

Onze laatste sluis vandaag wordt de Grevelingensluis in Bruinisse. Ook hier een drukte van belang. De sluis is breed, wij zijn hier gepokt en gemazeld. Bij grote drukte varen we altijd tussen de aanleggende grotere schepen door en leggen dan aan tegen een schip dat al vastligt.. Ook nu gaat dat wonderwel. Even later varen we weer op ons thuiswater de Grevelingen, en snuiven we de heerlijke zilte geur op, na zo lang op zoet water te hebben gevaren. Vanuit Bruinisse zien we Herkingen al liggen. We buizen flink, de 'Chip'  wordt helemaal zout. Na een kwartiertje leggen we rond 17:30 aan in onze box D37.
Als voorlopige afsluiting van de zomervakantie gaan we 's avonds gaan we lekker eten bij het 'Bolbaken' op de Marina.

de afgelegde route :

De stand van de instrumenten :

totaal aantal afgelegde zeemijlen (vanaf 2003)  9226  (is gelijk aan 17087 km)

motoruren (sinds 2007) 1148
motoruren (2016) :  123

pageviews blog : 54083

Alphen - Dordrecht

Donderdag 4-8-2016. Als ik om 7:30 uit de douche kom, zie ik de 'Stormvogel' (die op het Braassemermeer overnacht heeft) al in de Heimanswetering voorbijvaren, en zwaai naar de bemanning. Die hebben geen idee wie daar zwaait, maar er wordt toch teruggewuifd. Precies om 8:00 opent de havenmeester de brug van de WSV Alphen, en varen we ook de Heimanswetering op.

We moeten in Alphen vijf bruggen passeren, onder andere de Koningin Julianabrug, bekend van de mislukte hijsoperatie waarbij kranen en brugdeel in het water terecht kwamen. Onlangs is de brug op professionele wijze geplaatst, en die kan nu gewoon open en dicht.

Als we bij de eerste brug een opening aanvragen, meldt de vrouwelijke brugwachter via de marifoon dat we moeten wachten op twee zeilboten die vanuit Woubrugge onderweg zijn. Ze varen langzaam, dus dat duurt een eeuwigheid. Ook de andere bruggen draaien minder snel dan we gewend zijn. Bij de hefbrug in Waddinxveen een kwartier wachttijd. De vaartijd is kritisch, want we willen de spoorbrugopening in Gouda van 10:27 halen, en met iedere vertraging lijkt dat doel verder weg. Na de laatste brug gaat vol het gas erop en zijn we precies op tijd voor de Goudse spoorbrugopening. We kunnen zelfs nog even stoppen naast de 'Stormvogel' om de bemanning te begroeten.

Kort na de spoorbrug ligt de Julianasluis, die het binnenwater van de Gouwe scheidt van het getijdewater van de Hollandsche IJssel. Hier leggen we aan tegen de 'Stormvogel', en krijgt oma haar kusje van Ruben. Jens zit bij een vriendje op de 'Medway Glory'. Na de sluis varen we de Hollandsche IJssel op, en maken we foto's van elkaar. Helaas zit het tij niet mee, op alle getijwateren die we vandaag bevaren zullen we flink de stroom tegen hebben. Martijn en Lies hebben als reisdoel Willemstad, wij willen vandaag Dordrecht wel eens vanuit een jachthaven bekijken.

Met een aantal schepen matigen we onze snelheid enigszins. Achteraf gezien hadden we beter iets sneller kunnen varen, want we zien bij aankomst in Krimpen aan de IJssel net de brug over de sluis dichtgaan. En die draait maar eens per uur. Dus een uurtje verplichte rust. Onze buren aan de steiger overnachten vaker in Dordt, en raden de jachthaven aan van de Koninklijke Dordrechtse Roei & Zeilvereniging aan.

Ons doel bereiken we via de Nieuwe Maas, de Noord en de Oude Maas. Om de jachthaven te bereiken moet je de Engelenburgerbrug passeren. Wij stuiten daar op een enorme file, en eenmaal in de jachthaven blijkt de haven overvol. De havenmeesters hebben er hun handen vol aan, om iedereen aan een plaatsje te helpen. De grote schepen worden al druk gestapeld, samen met de mensen waarmee wij in Krimpen lagen te wachten, kunnen we gezellig samen in een grote box. De bolders rond de box staan zo opgesteld dat grote schepen optimaal kunnen vastleggen, maar voor ons met z'n tweeën is het een uitdaging.

 In het havenkantoor spreken we even later de eigenaar van de grote tweemaster in de naastliggende box (staat ook op de foto). De man is zo trots als een aap met zeven l.ll.n op z'n boot, die hij tweedehands in Mallorca op de kop heeft getikt. Als wij opperen dat hij zeker wel een wereldreis gaat maken met zo'n schip, antwoordt hij dat z'n vrouw de zee niet opdurft, en dat een reisje naar de binnenhaven van Lemmer al een grote uitdaging is.

We maken een korte wandeling door Dordt, waar veel winkels al om 17:00 sluiten. De zon is aan het eind van de middag eindelijk doorgebroken, we gaan er in de kuip met onder handbereik een wijntje en een hartig hapje van genieten ! Morgen met de opening van de Engelenburgerbrug om 9:00 kunnen we uit de jachthaven vertrekken richting thuishaven. De spoorbrug in Dordt opent om 9:12, we hopen dat we, met zo'n drukte hier in de haven, dat gaan redden. Anders wordt het de spoorbrugopening van 11:12.
We gaan het beleven !

De afgelegde route :

Haarlem - Alphen

Woensdag 3-8-2016.  Na een heel gezellige avond bij Wil en Rob in Vijfhuizen, gevolgd door een regenachtige nacht ontwaken we in een grijs en winderig Haarlem. Vandaag willen we naar de jachthaven in Alphen aan de Rijn. Een van de bottlenecks op dit gedeelte is de passage van de A44, die brug draait maar drie keer per dag. We zien het zuidgaande konvooi door Haarlem even na negenen voor onze laatst gepasseerde brug aankomen, gooien snel los en nemen dan meteen de kop van het konvooi.


Dit konvooi is heel volgzaam, tot aan het Braasemermeer, inclusief de wachttijd bij de A44 blijven we keurig op kop. Er staat een stormachtige wind met uitschieters naar meer dan 25 knopen (Bft 6). Bij het wachten voor bruggen en het aanleggen bij de A44 geen sinecure.

Officieel draaien de A44 brug en de naastgelegen spoorbrug voor zuidgaande konvooien pas om 15:09. Voor noordgaande konvooien draait de brug om 13:39. Na overleg met de bedieningscentrale krijgt ons konvooi toestemming mee te liften op de 13:39 opening, mits er snel en aangesloten gevaren wordt. Omdat wij vooraan liggen, gaan wij in ieder geval mee,  maar als we achterom  kijken haalt het hele konvooi van 11 schepen de korte opening.

Een deel van het konvooi gaat na de brug richting Kagerplassen en Leiderdorp, wij volgen de 'officiële' route over het Braassemermeer.
Na de brug in Woubrugge draaien we de jachthaven van Alphen in.
We melden ons aan voor 1 nacht, en doen per vouwfiets inkopen bij de AH. Wij hoeven de komende dagen niet van honger en dorst om te komen !

Morgen proberen we de volgende bottleneck te bedwingen, dat is de spoorbrug in Gouda, die
ook maar een paar keer per dag draait. Als we om 8:00 uit Alphen vertrekken, zijn we theoretisch op tijd voor de spoorbrugopening van 10:27.





























De afgelegde route :